Sicilie Dag 17
Shit Happens.
Vanavond zijn we uitgenodigd voor een feestje bij een vriendin van Donnatella die ik ontmoet heb twee dagen geleden bij het Jazz concert.
Aan Tano is gevraagd of hij die Nederlandse vriend mee wil nemen en hij plaagt me dat ik de Don Juan van de stad begin te worden.
( De buurt hond wordt altijd hartelijk begroet )
Met Enrico en Tano rijden we s'avonds in Enrico's auto achter de wagen van een vriend van Donnatella aan omdat wij niet weten waar het is.
Op een gegeven moment stopt de wagen voor ons en Enrico trapt te laat op de rem.
Omdat we op gravel rijden schiet zijn Jeep door en ramt de achterkant van de gloednieuwe Ford Fiesta.
Beteutert stapt Enrico uit, zich nog niet helemaal realiserend wat er is gebeurt...
Donnatella en haar vriend stappen ook uit en gezamelijk wordt de schade opgenomen.
De Jeep heeft niets al zit de voorbumper wat los maar de Ford zit behoorlijk in elkaar wat blijkt uit het feit dat de achterklep met moeite open gaan en daarna weigert te sluiten.
De hele achterkant is ontzet en Enrico baalt als een stekker.
( Prachtig landschap )
We vervolgen onze reis naar het feestje en komen aan op een landhuis waar we ontvangen worden door de gastvrouw die buiten ons nog twee mensen heeft uitgenodigd.
Onze gastvrouw (ben haar naam vergeten) is dokter in het ziekenhuis en ongeveer vijftig jaar oud.
Ze heeft een prachtig huis en woont er alleen met twee honden.
De tafel wordt gedekt met allerlei lekkere hapjes en ik begin een gesprek met Donnatella over wat ik doe en de reizen die ik daarvoor onderneem.
( Hij staat er weer )
Donnatella heeft ook veel gereist en is een aardige vrouw die zeer geestig blijkt te zijn.
Tano is intussen met de gastvrouw een pittige discussie aan het houden over het geloof en de zin en onzin ervan.
Zij is nogal gecharmeerd van India en al haar religie maar Tano kan het niet bekoren dat een land zo religieus is terwijl de bevolking letterlijk crepeert op straat vanwege hun afkomst.
Geamuseerd volgen Donnatella en ik de discussie waarin de gastvrouw langzaam het onderspit aan het delven is.
Pas laat nemen we afscheid en rijden terug naar Caltagirone.
Enrico is opvallend stil onderweg...