Sicilie Dag 15

Swing!

Het lijkt er op dat ik steeds minder uitvoer overdag...
Tot een uur of één uitslapen,koffie drinken en een pasta maaltijd eten en daarna wat ouwehoeren met Tano of aan mijn blog werken.
Zo ook vandaag gaat het leventje lekker lui zijn gang tot ik aan Tano opper om in St.Pietro te gaan kijken waar Tano vroeger vakantie vierde met zijn familie.
We bellen Enrico en die wil ook wel mee want hier bevind zich ook het gebied van de ingepakte perzikken en hij heeft wat foto's nodig voor de website.
Met deze missie rijden we naar St.Pietro dat er volgens Tano vroeger veel mooier uitzag.
Als ik opmerk dat alles uit je jeugd er in je verbeelding mooier uitzag beaamt Tano dat en vertelt dat op de weg waar we rijden hij heeft geleerd om op de motor van bestuurder te veranderen zonder te vallen.
De weg van St.Pietro naar Caltagirone loopt over een heuvelrug die voor het grote deel bebost is.
Halverwege komen we in het gebied waar de perziken in een zakje groeien en Enrico en Tano zijn hier nog nooit geweest.
We slaan een zijweg in en rijden al gauw tussen de plantages wat een grappig gezicht is met de witte ingepakte perziken aan de bomen.
Al snel staan we aan het einde van de bergrug en vanuit hier is het uitzicht over de vallei voor ons spectaculair.
In de verte ligt Monte Scala als een plat massief en rechts Caltagirone.

 
( Links midden op horizon is Monte Scala,rechts midden op horizon is Caltagirone )


Voor ons ligt het dal en Tano wijst aan waar er resten van griekse beschaving is gevonden.
s'Avonds ga ik met Enrico naar een Jazz concert in een kerk vlak bij het huis van Tano die geen zin heeft om me te gaan want hij heeft hoofdpijn.

 
( Jezus Beeld )

De kerk is na de grote aardbeving opnieuw opgebouwd en is prachtig verlicht van binnen.
Net zoals in Nederland staan er hier veel kerken leeg die langzaam een andere functie beginnen te krijgen.
Deze dient als podium voor Jazz en Klassieke muziek.
Er staan drie Xylophones op het podium en voor het podium zijn twee drumstellen geplaatst.
De sessie wordt geleid door Giovanni Caruso die een tweede percussionist en een saxofoonspeler meegebracht heeft.

 
( Giovanni Caruso aan het werk )

Ze spelen de sterren van de hemel en het geheel is gelukkig onversterkt want de kerk galmt al genoeg.
Aan het einde van hun set nemen de twee percussionisten plaats achter hun drumstel om een geweldige partij syncroon drummen te demonstreren.

 
( Drum sessie )

Als toegift spelen ze nog een stuk van Astor Piazzola en het weinige publiek vind het prachtig.
We hebben honger en gaan met een stel vriendinnen eten en nakletsen in de stad.