Saturday, July 21, 2007

Sicilie dag 3

De Oude Stad

Lekker lang uitgeslapen vandaag en s'middags de stad in geweest op foto safari.
Tano woont in een zijstraat aan de voet van de trappen van Caltagirone die in 142 treden naar boven loopt en eindigt bij de kerk van Santa Maria del Monte.
De voorkant van de traptreden zijn ingelegd met keramiek tegels die van onder naar boven een verhaal vertellen over keramiek stijlen van het verleden naar het heden.
Vanaf de bovenkant van de trappen is het uitzicht fabuleus al ziet de kerk en het er achter gelegen klooster er vervallen uit.


( uitzicht boven trappen overdag )

Van de trap naar beneden kijkend sla ik rechts af de oude stad in die bestaat uit een wirwar van kleine straatjes die vrijwel verlaten zijn.
Ik kan me voorstellen dat de bevolking hier niet meer wil wonen want je kan er niet of nauwelijks met een auto komen en de huizen zijn klein.
Vroeger woonde hier landarbeiders die hun ezel onder hun huis stalde en er boven woonde.
Het stikt hier van de kerken, alleen al in een straal van honderd meter om het huis van Tano staan vijf kerken.
Twee zelfs pal tegenover elkaar.


( Bruiloft )

In het oude stads deel is goed te zien dat de mensen na de aardbeving alle materialen die ze vonden hergebruikte voor hun huis.
De meest simpele huisjes hebben vaak een zeer oud renaissance portaal of balkon.
Aan de stenen die gebruikt werden is dat ook goed te zien.


( huis opgetrokken met renaissance portaal en balkon )

Grote blokken steen wijzen op hun oorsprong uit de renaissance terwijl de kleinere platte bakstenen een duidelijke spaanse invloed verraden.
s'Avonds gaan we uit eten in St. Michele di Ganzaria bij een restaurant dat Pomara heet.( www.pomara.it )
Het is gelegen op een plateau in de stad met een prachtig uitzicht over St. Michele.
Tano besteld voor ons en het voorgerecht bestaat uit Aubergine reepjes gevuld met Rijst, Broccoli met Ricotta kaas uit de oven en gemolten kaas met venkel er in.
Dit wordt vergezelt met een bord gegrilde Aubergine reepjes, Artisjok harten en Olijven.
Als hoofd gerecht eten we een mixed grill bestaand uit,Lams kotelet, Bistecca (dunne biefstuk),Worst en Karbonades.
Halverwege het hoofdgerecht komt er een ober voorbij met een kar met daarop een halve koeienpoot die bestemd is voor een andere tafel.
Nadat de tafel geserveerd is kan Tano het niet laten om te vragen of wij ook een stukje mogen proeven en prompt wordt er een stuk voor ons afgesneden.
Heerlijk!!!
We nemen meloen en druiven als nagerecht en eindigen met koffie en Limoncello.
Inclusief een halve liter biologische rode wijn kost dit ons totaal veertig euro...

Alweer zeer voldaan rijden we terug naar Caltagirone en gaan vroeg slapen want morgen willen we de hele dag naar het strand.

Friday, July 20, 2007

Sicilie dag 2

De Prinsessen

We staan erg laat op, te laat om nog boodschappen te doen en te vroeg om wat te doen door de hitte.
Pas in de middag wordt het wat aangenamer en rijden we naar het strand van Maconi tussen Gela en Vittoria.
Dit vlakke achterland naar de zee kenmerkt zich door kassen bouw voor tomaten, aubergine, sla en alles wat je maar als groente kan bedenken.
Omdat het srand hier vrij vlak is en weinig spectaculair is hier geen massa toerisme en staan de kassen tot zowat op het strand.
De structuur van het zand is hetzelfde als in Nederland en een krappe weg tussen het stand en de huizen fungeert als boulevard.
De huizen zelf zijn allemaal illegaal gebouwd in de jaren zeventig en dienen als vakantiehuisje voor de sicilianen.
Na twee uurtjes op het strand rijden we terug naar Caltagirone om boodschappen te doen en eten we bij Tano thuis een pasta maaltijd.


( Onderweg naar zee )

s,Avonds gaan we een biertje drinken met Veronica en Siana en ik heb een goed gesprek met Veronica over mannen...
Zij vraagt zich af waar de echte mannen zijn gebleven en waarom ze geen vriendje kan krijgen.
Aangezien ik net een boek over de nieuwe man-vrouw verhoudingen heb gelezen schets ik haar voor dat de hedendaagse man in de war is en zijn doel in het leven terug moet zien te vinden.
We hebben een geanimeerd gesprek over de man die rationeel van uit zijn hoofd denk en de vrouw die vanuit haar gevoelige hart denkt.
Veronica is 36 en afgestudeerd architecte en zegt dat alle vriendjes het nog geen week bij haar uithouden...
Ze is mooi,intelligent en snap er niets van dat mannen heden ten dagen zo zijn.
Later die avond hoor ik van Tano dat er meer aan de hand is...
Veronica en Siana zijn twee zusjes die niets ondernemen zonder elkaar en een erg verwend zijn.
Ze komen altijd te laat als je een afspraak met ze maakt en niet een half uurtje ofzo maar uren te laat.
Tano schetst een voorbeeld van wat hij met de 'prinsesjes' heeft meegemaakt.


( uitzicht vanaf trappen )

Om drie uur s'middags bellen ze op dat ze naar het strand willen en of Tano zin heeft om mee te gaan.
Ze vertrekken volgens hun zeggen nu en Tano pakt snel zijn tas om de zusjes op het plein te ontmoeten.
Om kwart over drie staat Tano met zijn spullen op het plein maar de meisjes zijn er nog niet...
Om half vier belt hij en ze zeggen dat ze er aankomen.
De meisjes komen om vijf uur aangereden en gezamenlijk rijden ze naar het strand van Maconi wat drie kwartier rijden is.
Daar aangekomen vinden de meisjes dat het te warm is, er zijn te veel mensen, de golven te hoog, kortom na een kwartier willen ze weer weg...
Tano wil niet weg en vind het zonde om anderhalf uur in de auto te zitten voor een kwartiertje strand afgezien van de bijna twee uur die hij op het plein heeft moeten wachten.
Afijn, ik kan me voorstellen dat mannen gillend gek worden als zoiets iedere dag gebeurt en hard weg rennen...

Thursday, July 19, 2007

Sicilie dag 1

Genereuze Aarde Baart Genereuze Mensen.

Een strak schema bepaald mijn reis naar Sicilie vandaag,Om drie uur opstaan,de nacht trein van twintig voor vier pakken zodat ik om vier uur kan inchecken.
De vlucht vertekt om vijf over vijf en ik heb thuis al ingechecked zodat ik alleen mijn bagage nog maar hoef af te geven.
Bij de douane controle is het druk maar ze werken snel en efficient.
Stipt op tijd vertrekt het vliegtuig met mij aan boord.
Naast mij zit een net getrouwd stel wat door de bemanning verwend wordt met extra drankjes.
Ze zijn op vrijdag de dertiende getrouwd en zien er een beetje moe uit.
Aangekomen in Catania is Tano er nog niet want hij zit vast in de ochtendspits van Catania.
Dan maar een expressootje drinken.
Het is hier wel een stuk warmer dan in nederland en dat is even wennen.
Met Tano rij ik naar Caltagirone terwijl hij onderweg een hoop verteld over het landschap.
Caltagirone bestaat uit twee delen, het oude gedeelte waar Tano woont is na de aardbeving van 1693 in tien jaar tijd opnieuw opgetrokken in Barok stijl.
Barok is meer dan alleen versierde gevels en staat voor een trend die Urbanistica heet.


( Liberty stijl gevel uit begin vorige eeuw )

De indeling van een stad werd op een hoger niveau getild door winkels en workshops te introduceren waar voorheen alles op straat gebeurde.
Vanaf 1950 kwam met de vraag naar een modernere levensstijl de behoefte om de stad uit te breiden en gelukkig had men de visie om de oude stad met rust te laten.
De nieuwe stad is daardoor een stuk lelijker dan het oude gedeelte.
We gaan ontbijten op een pleintje waar het nog niet te warm is en bestellen een Granita de Limone met Brioche.


( Ontbijt)

Granita de Limone is een verfrissend ijsdrankje van water,citroen en suiker (om de citroensmaak wat af te zwakken) en de Brioche is een zoet broodje met de smaak van
oma's cake maar dan wat minder zoet.
De vermoeidheid van de reis is een welkom excuus om een Siesta in te lasten en bovendien heeft Tano een half-half afspraak met een neef van hem die wethouder is in een stadje verderop maar de goede man is niet bereikbaar dus rusten we na een pasta maltijd wat uit in zijn woning.
Zo tegen de avond maken we plannen wat we willen doen met het eten als we door zijn neef uitgenodigd worden om bij hem te komen barbequen.
Daar hebben we wel zin in en rond zonsondergang rijden we naar de berg op aanwijzing van zijn neef.


( Zonsondergang vanaf Monte Scala )

Tano is nog nooit bij zijn huis geweest en in het geboortedorp van zijn opa (St. Michele di Ganzaria) slaan we een weg in die zich langzaam omhoog slingert de berg op.
Het wordt steeds landelijker om ons heen en op een geheven moment houd de asfalt weg op.
Omdat Tano de aanwijzing had gekregen dat we daar opgepikt zouden worden en er niemand is rijden we door.



( Kurk eiken bomen hangen over de weg )

Een paar kilometer over de bergrug heen door bossen en weilanden wordt het ons duidelijk dat we verkeerd zitten.
We draaien om want het bereik van onze mobieltjes werkt hier ook niet.
Op de terugweg komen we een auto tegen waar twee mannen inzitten die ons zoeken en gebaren dat we ze moeten volgen.
Vlak bij het einde van het asfalt draaien de mannen een korenveld in wat gemaaid is en waar een vaag spoor van auto's in te zien is.
Aan het einde van het korenveld rijden we een stuk door het bos en komen uit op een rand van de berg waar verschillende auto's staan geparkeerd alsmede een brandweerauto.
De neef van Tano die Michele heet, genoemd naar de schutspatroon van zijn stad, is tevens brandweer commandant en ze hebben hier hun waakpunt vanwaar ze het hele dal in de gaten kunnen houden.
Ik wordt voorgesteld aan een stuk of tien vrijwillige brandweermannen die op een vuur kip en worsten aan het roosteren zijn.
De hele sfeer is zeer gemoedelijk en met een glas wijn sta ik aan de rand van de berg te genieten van het uitzicht.
Michele verteld mij wat ik zie en dat dit het hart van Sicilie is en de rand van de provincie Catania.
De brandweer mannen zijn half betaald en half vrijwillig en komen iedere avond in de zomer wanneer het droog is tezamen om het bos (achter ons) en het dal (voor ons) te bewaken.
In de verte woed een klein brandje en Tano legt mij uit dat de boeren in de streek hun geoogste landerijen in de brand steken om het overtollige loof weg te krijgen.
Het werkt sneller dan omploegen en levert tevens vruchtbare as op.
Ik wordt aan tafel gevraagd en krijg een bord met kippepootjes en groente voor mijn neus.
Met trots wordt er bij verteld dat alles hier in het wild is geplukt behalve de kip uiteraard, de postelijn, de tomaten, de uien, de peperonies en de olijven komen allemaal rechtsreeks van de berg.
Siciliaanser kan het niet.
Het brood wat ze serveren is van siciliaans graan gemaakt en Michele demonstreert mij wat het zo goed maakt.
Hij neemt een stuk gewoon brood en haalt het witte binnenstuk eruit.
Vervolgens knijpt hij het fijn en toont mij een witte bal deeg.
Hetzelfde doet hij met het siciliaanse brood wat tot mijn verbazing als een spons weer opveert in zijn hand en zijn oude vorm weer aanneemt.
Hij verteld mij dat het siciliaans brood geen slecht te verteren deegklomp in je maag wordt en door zijn spons structuur sneller vult.
Ik ben verbaast en krijg twee worstjes op mijn half lege bord geschoven met een aardig gebaar van dit heb je ook nog niet geproefd.
De worstjes zijn gevuld met varkensvlees en kruiden van de berg waar ook wilde venkel tussen zit wat een erg lekkere smaak aan de wostjes geeft.
Tijdens dit feestmaal komt er een oproep over de brandweer zender die in de achtergrond staat te bleren dat het vuur wat wij in de verte zagen niet onder controle gehouden wordt.
Een deel van de mannen rukken uit om te gaan kijken en wij kijken vanaf de berg toe hoe de blauwe zwaailichten van de brandweerauto zich langzaam een weg banen naar de brand.


( De brandweer rukt uit )

Een oude man die de brand heeft gemeld voegt zich bij ons en wordt door de jongeren in de ploeg onderhanden genomen.
De brand bevind zich op het grondgebied van een andere regio en moet eigenlijk door de collega's daar geblust worden.
Bovendien zit er een scheur in de ophanging van een van de veerbladen van de brandweerauto wat het een hachelijke onderneming maakt om in het donker over de berg te rijden.
Als de mannen terug zijn gaat Michele hard van leer tegen de oude man en deze ziet zijn fout nu ook in en druipt af.
Als dit achter de rug is komt het nagerecht op tafel met suikermeloen uit de tuin en zoete pattiserien.

Rond half een rijden we verzadigd terug naar Caltagirone.

Monday, July 16, 2007

Nederlands Zomer...

Nederland begint steeds meer tropische trekjes te krijgen.
's Ochtends regen,dan droog en tegen de avond onweers buien van heb ik jou daar.

Hier komt er een aanrollen van zee,

 

Vijf minuten later voor op straat,

 

Zo ziet het er uit op de radar,



Haha, Lachuh zo'n blog...

Sunday, July 15, 2007

Hoera ! Maleisiƫ verslag is af !

Na een paar uurtjes stug editen heb ik het volledige Maleisiƫ verslag af.
Het was voor mij een mooie "stroll through memory lane" want alle foto's van toen passeerde de revue.
Ik hoop dat jullie de moeite nemen het weer eens te lezen en genieten van de foto's.

Druk op de Label; Maleisie 2006

Groetjes

Pi.


( Dim Sum in Singapore )