English version below.
Er zijn momenten dat je dingen beduidend scherper ziet dan voorheen en je daar erg bewust van bent.
Terugkomend in Nederland na een maand lang toeren valt het me op dat thuiskomen een verfrissende douche kan zijn.
Alle narigheid en bekrompenheid van bij het vertrek zijn als het ware opgelost in een vernieuwde kennismaking met Nederland.
Het zal wel met de ontluikende lente te maken hebben maar Nederland lijkt ineens een stuk milder te zijn geworden.
Mijn voornemen om ook over mijn toer avonturen met het NDT op deze site te schrijven zijn mislukt en dat heeft zo zijn redenen.
Ik vind het zeer moeilijk om artikelen te schrijven over mijn werk zonder persoonlijk te worden en onbedoeld op iemands tenen te stappen.
In de artikelen die ik schrijf over mijn vakantie perikelen ligt dat iets anders want daarin kan ik de gastheer waarmee ik ze beleef betrekken bij de artikelen en de personen die ik aanhaal zullen mijn artikelen niet of nauwelijks lezen tenminste, zolang ik in het Nederlands schrijf.
Het is sowieso nooit mijn bedoeling om mensen te kwetsen en die valkuil probeer ik dan ook zorgvuldig te vermijden.
Het voordeel van toeren met het Nederlands Dans Theater is dat het de mogelijk bied niet alleen verschillende culturen te beleven maar daadwerkelijk samen te werken met de mensen binnen die cultuur.
Het nadeel is dat de theaters die wij aan doen begrijpelijkerwijs altijd in de binnenstad liggen samen met het hotel wat me wel een beeld geeft van de mensen die daar wonen en werken maar het zegt natuurlijk niet veel over de rest van het land.
Gelukkig zijn er soms bus of trein reizen van stad naar stad die je een oppervlakkige indruk geven over de rest van het land.
Dus, wat vond ik van Athene...
De laatste keer dat ik in Athene was moet zo'n twaalf tot vijftien jaar geleden zijn geweest en dat was voor een dubbele bruiloft van vrienden van mij.
Een van deze vrienden werd tijdens zijn vakantie verliefd op een Griekse schone en de ander was wel gecharmeerd van haar zus en zodoende was het gemakkelijk om beide trouwdag in een keer te doen.
De zussen wonen nu in Nederland samen met hun man en zijn nog steeds gelukkig getrouwd.
De huwelijks ceremonie vond plaats in een Grieks Orthodoxe kerk en was indrukwekkend.
Van het trouw feest kan ik me weinig meer herinneren anders dan dat ik behoorlijk dronken was en de volgende dag alweer om negen uur 'ochtends in het vliegtuig moest zitten...
Ik kan me nog wel herinneren dat ik de dag voor de bruiloft de Acropolis heb bezocht en erg onder de indruk was van het uitzicht over de stad.
Ook de vlees en vis markt waar ik toen doorheen gelopen was kon ik me nog goed herinneren vooral om de enorme stank die er hing.
Voor de rest vond ik de Acropolis en de buurt er omheen een grote toeristen val...
Dit keer ben ik niet op de Acropolis geweest want de drommen mensen die zich naar boven worstelde stonden me tegen.
Ik ben met Roel (chauffeur van Pieter Smit) het park onderaan de Acropolis gaan bezoeken en we zijn daarna de buurten er omheen gaan verkennen.
Wat me opviel was dat er een hoop opgeknapt was en een stuk gezelliger dan voorheen maar dat kan aan het feit liggen dat het toeristen seizoen nog niet echt losgebarsten is.
Ook de ontdekking van een brouwerij annex café later op de avond vlak bij het hotel verhoogde de stemming.
Het werken in het theater ging de eerste dag wat moeizaam wat te wijten was aan het feit dat die dag een officiële vrije dag was in Griekenland omwille van de onafhankelijkheid of zo.
Je begrijpt dat de technici van het theater niet echt op een bouw dag zaten te wachten terwijl hun collega's vrij hadden.
Voor de rest van de week ging het eigenlijk verder wel goed behalve dat de dienstdoende geluidstechnici weinig gevoel voor dienstverlening hadden.
Op de een na laatste dag viel het me 'ochtends al op dat er veel meer politie op de been was dan gebruikelijk en naar de loop van de middag werd duidelijk waarom.
De olympische fakkel werd ontstoken om vanuit Athene zijn weg door de wereldsteden te gaan doen richting Beijing.
Rond het hoogtepunt van de doorgang stond er om de tien meter een agent langs de weg.
De meeste waren zo van de politie school weg getrokken maar eentje had duidelijk zijn kantoor baantje voor dit evenement moeten verlaten en zich in een veel te krap uniform gehesen.
De optocht met de fakkel die toen nog een glorieus tintje kende heb ik helaas niet gezien want wij moesten weer aan het werk in het theater.
English version;
There are moments in life that you see things much clearer as before and you are aware of it.
Coming home to Holland after a month long tour abroad can work as a refreshing shower.
All miseries and frustrations at departure are resolved in a renewed familiarisation with Holland.
I think it has to do with the awakening spring that Holland seems a lot nicer to me.
My intention to write about touring with the NDT on this site has failed for particular reasons.
I find it very hard to write about my work without getting to personal and unintentional hurt someone.
In the articles i write about my holiday adventures its a lot easier because the host usually helps me with the article and the persons mentioned will barely read my articles at least, as long as i write them in dutch.
The advantage of touring the world with the Nederlands Dans Theater is the opportunity to not only discover different cultures but actually work with people from that culture.
The disadvantage is the fact that most theaters are situated in the innercities what gives me an idea of living and working there but doesn't really comply with the rest of that particular country.
Luckely we sometimes make bus or train trips from city to city that gives me a glimps of the rest of the country.
So, what about Athens...
Last time I was in Athens must have been twelve to fiveteen years ago for a double wedding of friends of mine.
One of these friends fell in love with a Greek beauty and his friend was very charmed with her sister so it was much easier to do two weddings at once.
The greek sisters live with their husbands in Holland now and are still both happily married.
The wedding ceremonie took place in a old greek orthodox church and was very impressive.
I can't really remember the wedding party other that that it was fun and I got very drunk at the end.
The next morning I flew back to Holland much to early and very hangover.
I do remember visiting the Acropolis the day before the wedding and I was very impressed of the surrounding view from the hill.
What I also recall was the meat and fish market where I walked through especially the lively fetidness there.
The Acropolis and surrounding areas where one big tourist trap according to me.
This time I didn't visite the Acropolis because the huge amount of people trying to get in witheld me.
I visited the park at the foot of the Acropolis together with Roel who is the truck driver from Pieter Smit and we started from there exploring the other areas surrounding it.
It accured to me that a lot of houses were tidied up and the whole tourist trap area was a lot cosier than i remembered maybe due to the fact that the tourist season wasn't really started yet.
Also the discovery of a brewery annex pub close to the hotel later that evening made the day a good one to remember.
Working in the theater the first day was a bit hard because it was a national greek holiday due to independence or something like that.
Understandably the greek technicians where not really to happy with our setup day that ruined their free day.
The rest of the week went pretty well except for the lack of service from the sound technicians.
On the last day of our stay it occured to me in the morning that there was much more police on the streets than before and later that afternoon I discovered why.
The olympic torch was lit and started its journey around the world to Beijing.
At the highlight of the event there was a police man standing on the street every ten meters.
Most of them where directly from the police academy but one of them stood out because he was dragged away from his desk and had hoisted himself in a way to tight uniform.
The event itself which then still had a glourious touch I unfortunaly did not see because we had to go to work in the theater again.