Sicilie dag 2

De Prinsessen

We staan erg laat op, te laat om nog boodschappen te doen en te vroeg om wat te doen door de hitte.
Pas in de middag wordt het wat aangenamer en rijden we naar het strand van Maconi tussen Gela en Vittoria.
Dit vlakke achterland naar de zee kenmerkt zich door kassen bouw voor tomaten, aubergine, sla en alles wat je maar als groente kan bedenken.
Omdat het srand hier vrij vlak is en weinig spectaculair is hier geen massa toerisme en staan de kassen tot zowat op het strand.
De structuur van het zand is hetzelfde als in Nederland en een krappe weg tussen het stand en de huizen fungeert als boulevard.
De huizen zelf zijn allemaal illegaal gebouwd in de jaren zeventig en dienen als vakantiehuisje voor de sicilianen.
Na twee uurtjes op het strand rijden we terug naar Caltagirone om boodschappen te doen en eten we bij Tano thuis een pasta maaltijd.


( Onderweg naar zee )

s,Avonds gaan we een biertje drinken met Veronica en Siana en ik heb een goed gesprek met Veronica over mannen...
Zij vraagt zich af waar de echte mannen zijn gebleven en waarom ze geen vriendje kan krijgen.
Aangezien ik net een boek over de nieuwe man-vrouw verhoudingen heb gelezen schets ik haar voor dat de hedendaagse man in de war is en zijn doel in het leven terug moet zien te vinden.
We hebben een geanimeerd gesprek over de man die rationeel van uit zijn hoofd denk en de vrouw die vanuit haar gevoelige hart denkt.
Veronica is 36 en afgestudeerd architecte en zegt dat alle vriendjes het nog geen week bij haar uithouden...
Ze is mooi,intelligent en snap er niets van dat mannen heden ten dagen zo zijn.
Later die avond hoor ik van Tano dat er meer aan de hand is...
Veronica en Siana zijn twee zusjes die niets ondernemen zonder elkaar en een erg verwend zijn.
Ze komen altijd te laat als je een afspraak met ze maakt en niet een half uurtje ofzo maar uren te laat.
Tano schetst een voorbeeld van wat hij met de 'prinsesjes' heeft meegemaakt.


( uitzicht vanaf trappen )

Om drie uur s'middags bellen ze op dat ze naar het strand willen en of Tano zin heeft om mee te gaan.
Ze vertrekken volgens hun zeggen nu en Tano pakt snel zijn tas om de zusjes op het plein te ontmoeten.
Om kwart over drie staat Tano met zijn spullen op het plein maar de meisjes zijn er nog niet...
Om half vier belt hij en ze zeggen dat ze er aankomen.
De meisjes komen om vijf uur aangereden en gezamenlijk rijden ze naar het strand van Maconi wat drie kwartier rijden is.
Daar aangekomen vinden de meisjes dat het te warm is, er zijn te veel mensen, de golven te hoog, kortom na een kwartier willen ze weer weg...
Tano wil niet weg en vind het zonde om anderhalf uur in de auto te zitten voor een kwartiertje strand afgezien van de bijna twee uur die hij op het plein heeft moeten wachten.
Afijn, ik kan me voorstellen dat mannen gillend gek worden als zoiets iedere dag gebeurt en hard weg rennen...