Sicilie Dag 23

Siracusa

Vanmorgen vroeg opgestaan om de bus naar Catania te pakken en de huurauto op te halen.
Onderweg rijden we door de vallei van Catania die zich uitstrekt in de driehoek van de Etna tot aan Catania en Caltagirone.
Dit is het gebied waar de beroemde rode sinaasappelen van Sicilie gekweekt worden en het landschap is er groen en weelderig.
Dat dit op biologische grond gebeurt is duidelijk te zien aan het onkruid wat zich onder de sinaasappelboompjes bevind waar de bevloeings installatie zit.
Het onkruid zorgt voor een biotoop waarin planteneters en vleeseters met elkaar wedijveren en zo blijft het boompje gevrijwaard van al te erge plagen.


( Sinaasappelen zover het oog reikt )

Bij de luchthaven waar we de auto ophalen is het retedruk.
Ze werken bij Europcar, Hertz en Avis met een nummertjes systeem en het staat er vol met gezinnen die zo te zien al uren aan het wachten zijn...
Zoniet bij de balie waar ik mijn auto gehuurd heb en ik hoef maar vijf minuten te wachten tot ik aan de beurt ben.
Snel worden de formaliteiten afgehandeld en ik besluit ter plekke om toch maar een volledige All Risk dekking te nemen voor tachtig euro meer.
Dat scheelt een hoop ellende en aangezien ik het rijgedrag van de Sicilianen een beetje bestudeerd heb is dit volgens Tano een verstandige keus.
De bestelde Nissan Micra blijkt een Nissan Note te worden omdat de Micraatjes verhuurd zijn en je dan direkt upgrade naar een klasse hoger.
Prima service dus en op het parkeerterrein blijkt dit de nieuwste auto uit hun Vloot met 9000km op de teller.
We nemen de kustweg naar Siracusa die angstaanjagend druk is en mijn vuurdoop inluid.
Mijn ogen doen overuren om alle chaos te ontwaren en ik moet een paar keer flink aan mijn stuur rukken om niet door een kamikaze motorist aangereden te worden.
Tano die naast mij zit trekt dan een wenkbrauw omhoog en geeft commentaar op het verkeer en mijn stuurmans kunsten.
Hier geldt de regel, wie lef toont krijgt voorrang en al snel krijg ik het spelletje door.

In Seracusa aangekomen leidt Tano mij door de stad naar het schiereiland Ortiga ondertussen links en rechts bezienswaardigheden aanwijzend.
Het kan me gestolen worden want ik concentreer mij intussen op de weg en probeer te achterhalen wanneer ik wel of geen voorrang heb.
Vlak bij het oude stadscentrum proberen we een parkeerplek te vinden want volgens de reisgids is dat op het schiereiland onmogelijk.
We zetten de auto aan de haven neer en lopen het schiereiland en de oude stad in.


( Vissersboot in haven Siracusa )

Siracusa is de stad van de oude Grieken en bevind zich op een cruciaal zuidelijk punt van Sicilie.
Omdat vanaf de omliggende bergen de vijand van verre gezien kon worden en de natuurlijke baai omringt is met riffen is het een perfecte plek voor een zeehaven in antieke tijden.
De stad is de hoofdstad van het Griekse tijdperk geweest omdat Athene economische macht had verloren.
Ook daarvoor was het als handelshaven al zeer belangrijk omdat Sicilie de graanschuur en olijfolie producent was van de pre Griekse beschaving.
Gek genoeg telt de stad nu nog maar honderdvijfentwintig duizend inwoners waar het in Griekse tijden één miljoen inwoners had.
Dit is duidelijk te zien op Google Earth waar het oppervlak van Griekse opgravingen ver buiten de huidige stadsgrenzen rijkt.

Syracusea werd in 734 v.Chr. gesticht door Grieken uit Corinthe, nadat ze de Siculi (oorspronkelijke inwoners van Sicilie) verdreven hadden van het eilandje Ortigia.
Ze bouwden bruggen tussen het eilandje en de vaste wal en zo ontstond Syracusea wat zich al snel uitbreide het binnenland in.
Tijdens het Griekse bewind was Siracusa het toneel van vele machtswisselingen tussen tirannen (=alleen heerser) en democraten waar een eind aan kwam toen de Romeinen de stad veroverde in 212 v.Chr. na een belegering van twee jaar.
Gedurende het beleg speelde de wis en natuurkundige Archimedes een grote rol door het uitvinden van vernuftige verdedigings wapens zoals brandspiegels en werpmachines.
Hij werd gedood door een romeinse soldaat tijdens de plundering van de stad toen hij op het strand wiskundige formules in het zand aan het schrijven was.
Zijn laatste woorden waren; 'Noli turbare circulos meos!' (breng mijn cirkels niet in de war!)
Het verhaal gaat dat Jezus na zijn 'dood' in Siracusa aankwam en vanuit daar via Palermo naar Zuid-Frankrijk is gegaan.
Wel is zeker dat de apostel Paulus drie dagen in Siracusa heeft doorgebracht in het jaar 61 toen hij van Malta op weg was naar Rome.(Handelingen 28,12)
In 535 veroverde de Byzantijnen (grieks orthodoxen) het eiland en maakte Syracuse kortstondig tot hoofdstad.
De Arabieren belegerde in 878 de stad om het daarna leeg te plunderen van zijn byzantijnse schatten.
Onder de overheersing van de Noormannen kreeg Palermo een bevoorrechte positie en stelde de stad weinig meer voor en woonde de mensen alleen nog maar op het schiereiland Ortiga.
Na de aardbeving van 1693 was de stad volledig verwoest en begon de wederopbouw in barokke stijl.

Tano en ik lopen via de havenkant naar de bronnen van Aretusa en deze bronnen die vlak bij zee ontspringen waren de enige manier voor de Siracusanen om zoet water te bemachtigen tijdens de belegeringen.


( de bronnen van Aretusa )

Het zoete water komt hier spontaan uit de grond zetten en stroomt direkt de zee in.
In de zoet waterpoel leven veel Karper vissen en hier komt ook de Papyrus plant voor.
Op de scheiding van de zee is een aparte biotoop ontstaan die allerlei levensvormen behelst die in brak water leven.
Via wat omzwervingen door smalle straatjes en mooie piazza's komen we uit bij de Dom, het eigenlijke doel van ons bezoek.

De dom is gebouwd op de fundamenten van de oude Griekse tempel van Athene en de bouwers hebben niet alleen de fundering van de tempel gebruikt maar ook de Dorintische zuilen die nog overeind stonden.


( Binnen )

( en Buiten )

De Dorintische tempel is in 480 v.Chr.gebouwd als eerbetoon aan de overwinning op de Carthagers en duizend jaar later maakte bischop Zosimus er een kerk van.
De Noormannen veranderde en verfraaide de kathedraal en na de grote aarbeving is het huidige barokke uiterlijk opgetrokken.


( De voorkant )

In en buiten de kerk is nog duidelijk te zien waar de Dorintische zuilen staan en hoe groot de oorspronkelijke tempel geweest moet zijn.


( De dom van opzij, duidelijk zijn de Dorintische zuilen zichtbaar en de Byzanthijnse boogjes er boven )

Binnen is het erg warm en grappig om te zien hoe verschillende bouwstijlen door de eeuwen heen gebruikt zijn.
Negentien zuilen zijn in de binnenkant nog te zien en de tussenruimte bovenin is dichtgestuckt om zo arcades te vormen.


( Verschuiving van de kolommen door aardbevingen )

De scheve positie van sommige zuilen is het gevolg van aardbevingen en als je langs de zuilen kijkt kan je zien dat ze niet recht staan maar in een lichte bolling.


( Zicht op zuid gallerij met kapellen )

De zuidkant bevat enkele kapellen in Katholieke stijl terwijl de noordkant Byzantijns is.
Al met al spreekt de kerk zeer tot de verbeelding en de voorgevel is prachtig gerestaureerd.
We gaan wat drinken op een plein tegen over de oude tempel van Apollo waar nog wat zuilen van overeind staan alsmede een muur van een kerk - moskee die hier later neergezet is.


(De Tempel van Apollo met muur resten van kerk )

Eigenlijk was het idee om door te rijden naar Ragusa Ibla om de oude stad te gaan bekijken maar Tano en ik zijn (barok) moe en houden het verder voor gezien.


( Bizniz is slow today... )