Sicilie Dag 24
De Tombes van Bubbonia
Gisteravond belde de neef van Tano op om een afspraak te maken voor het bezichtigen van de graven van Bubbonia.
We spreken om elf uur af en als we in St.Michele de Ganzaria aankomen blijkt dat Michele eerst zijn Jeep op moet halen in Caltagirone en ik laat mij als taxi gebruiken om hem af te zetten bij de garage.
Na een half uur zijn we met twee auto's weer terug en hijsen ons in zijn pickup om naar Bubbonia te gaan.
Halverwege het gebied tussen de snelweg en Monte Fromagio slaat hij plotseling links af het bos in en rijden we afwisselend langs kaktus plantages en door bossen.
Bij een klein landhuisje begint een bos van eukalypus bomen en we stoppen in een hoek van een plantage.
In het bos zelf zijn de bomen kaarsrecht geplant en tussen de rijen is goed te zien hoe grafrovers gaten hebben gemaakt om de graven leeg te halen.
Het geheel geeft een trieste aanblik want de grond is werkelijk overal omgeploegt over een zeer groot oppervlak.
( Overzicht van grafroof)
De gaten zijn allemaal ongeveer één meter diep en vormen de trieste getuige van een massale roofpartij.
Met (waarschijnlijk) een metaal detector is het bos systematisch onderzocht en sommige opgravingen zijn zeer recent.
Michele is intussen op zoek naar een tombe en nadat we wat verbaast rondgelopen hebben vind hij hem.
Het deksel van het graf bestaat uit dikke stenen waarvan een aantal is opengewrikt om zich toegang te verschaffen.
( De leeg geroofde tombe )
Iemand heeft in een stuk blik de datum van ontdekking geprikt en het op een paaltje gespijkerd.
Dat hier minstens duizend graven liggen is geen overdrijving geweest van Michele en we hijsen ons weer in de Jeep om verder te rijden.
Bij zo'n grote Necropolis behoort een dorp of nederzetting te zijn en Michele rijdt ons er naar toe de heuvel op.
Het is goed dat we hier met de Jeep rijden want met een gewone auto is dit gebied volstrekt ontoegangkelijk.
Op de heuvel (eerder berg) aangekomen vinden we de resten van huizen en aan de vorm en dikte van de stenen is te zien dat dit waarschijnlijk uit het pre Griekse tijdperk moet zijn.
( Resten van de nederzetting )
Of het is een dorp van de Siculi geweest of van latere Romeinse tijd want de Grieken begroeven hun doden niet.
Tano houd het op de Siculi (12e tot 8e eeuw v.Chr.) omdat de gebouwen die de Romeinen neerzetten veel verfijnder van stijl waren en ze gebruikte niet zulke dikke stenen als hier liggen.
de Romeinen gebruikte specie mortel en waren zo in staat om hun huizen veel lichter van opzet te maken.
We rijden nog een stukje verder en ontdekken nog meer resten die oppervlakkig uitgegraven lijken.
( Layout van wat vermoedelijk een tempel was)
( Het huizen plan is duidelijk te onderscheiden )
( Google Earth 37°15'03.70 N - 14°20'16,30 E )
De bergtop geeft een prachtig overzicht over het dal en je kan tot aan de zee bij Gela kijken.
Dit was weer zo'n strategisch punt waarop de vijand al van verte gezien kon worden en er alarm geslagen kon worden met behulp van vuren.
( Uitzicht met in de verte Gela )
We speculeren wat over de grote van de nederzetting maar het blijft giswerk.
Van de Romeinen was bekend dat ze van alles wat er zich in hun keizerrijk bevond nauwkeurig aantekeningen maakte en archeologen maken dankbaar gebruik van deze aantekeningen om te gaan graven.
Waarschijnlijk is Bubbonia als plek niet echt interessant gevonden en is er geen geld om alsnog onderzoek te gaan doen.
( Het expeditie team )
Later thuis googelen we wat op de naam Bubbonia en stuiten op een archeologisch onderzoek wat Tano's vermoedens bevestigen.
Oer Sicilie was verdeelt onder twee bevolkingsgroepen waarvan de Siculi in het zuidoosten ( Val Di Noto) leefde en de Sicani in het noordwesten.
De Siculi kwamen als kolonisten uit de schoen van Italie en de Sicani van het Iberisch schiereiland.
Ze leefde in kleine gemeenschappen en de Siculi waren niet bestuurlijk georganiseerd terwijl de Sicani wel een min of meer bestuurlijk apparaat kende en zodoende een 'staat' vormde.
Over de bestuursvorm van de Sicani is weinig bekend omdat de Grieken hun cultuur groot en deels vernietigd hebben.
Toen de Grieken kwamen gingen de Siculi handel drijven en omdat de Grieken verder in hun ontwikkeling waren zijn de Siculi langzaam geassimileerd door de Grieken.
De Sicani wilden niet tot het Griekse rijk toetreden en werden door de Grieken verdreven met behulp van de Siculi die toch altijd al mot met elkaar hadden.
Het is de Grieken nooit echt gelukt om de Sicani van het eiland te gooien want die zochten steun in telkens weer andere bondgenootschappen.
Het artikel rept over opgravingen bij Bubbonia die 35 oude tombes aan het licht brachten met hun inhoud maar ik heb in een straal van dertig meter al honderd graven gezien...
Ook wordt er verteld over de nederzetting op de berg die door de grieken uitgebreid is en daarna ook nog deels gefortificeerd (Acropolis).
Men vermoed dat er nog veel meer onder het oppervlak ligt en dit wordt helaas bevestigd door de illegale opgravingen op de Necropolis.
Het opgravings gebied ligt in de provincie Caltanissetta en die staat helaas bekend om zijn slechte (lees;incompetente dus corrupte) bestuur.
Helaas gaan hier dus bewijzen van een oude beschaving teloor door toedoen van een beschaving die beter zou moeten weten.
Beduusd rijden we weer terug naar St.Michele de Ganzaria waar we afscheid nemen van Michele.
Omdat hij op zaterdag middag niet open is gaan we wat eten bij een restaurant hogerop en daar opper ik aan Tano om op de Monte Scala te gaan kijken bij de brandweermannen.
( Tomaatjes liggen te drogen in de zon )
Tano is er wel voor in en we rijden de berg op.
De Wethouder neef van Tano is met zijn mannen nog steeds op de berg en zitten wat te keuvelen als wij aan komen rijden.
( De Brandwachten en hun hangout )
Hier boven op de berg is het aangenaam koel onder de bomen en het uitzicht is vandaag helder en adembenemend.
Na een uurtje kletsen en een glaasje wijn met jonge peertjes nemen we afscheid waarbij we uitgenodigd worden om aanstaande maandag lamsvlees te komen eten mits wij het nagerecht meenemen.
( Uitzicht vanaf brandwacht )
Wij nemen de uitnodiging aan en rijden over de berg weer terug naar de weg waar we niet het asfalt naar St.Michele de Ganzaria kiezen maar de andere kant oprijden de landweg op.
Deze weg slingert zich over het zadel van de berg en is met onze gewone auto slechts langzaam te berijden.
We rijden langs graanvelden en door bossen en worden er helemaal stil van.
( Zwijgend genieten )
Boven onze hoofden zijn Bijeneters aan het jagen bij een open stuk waar korven staan en de kleur van hun veren zijn prachtig.
Er vliegen er wel dertig rond maar zodra we uitstappen voor een foto maken ze dat ze wegkomen en alarmeren elkaar met en schrille toon.
Langs de weg die zich vervolgd door het bos staan grote tanks met water voor het blussen en aan de weg zelf is duidelijk te zien dat hier goed onderhoud gepleegd wordt.
Nergens is de weg te slecht om onze toertochtje te frustreren en zelfs de watergangen langs de weg zijn van hun onkruid verlost.
We rijden een heel stuk door over de zadelrug en komen aan de andere kant van de berg in oog te staan met het schitterende uitzicht en zien Caltagirone in al zijn volle glorie voor ons.
( Caltagirone en de vallei )
Tano tuurt de horizon af en begint te vertellen waar wat ligt en waar er aan deze kant oude resten gevonden zijn.
We vervolgen onze weg en rijden vanaf dit punt langzaam naar beneden om op de provinciale weg te eindigen richting Caltagirone.
Dit is met recht een van de mooiste natuurgebieden die ik hier tot nu toe heb gezien en de berg wordt terecht beschermd.
( Sicilie...Bezoek dat eiland )