Sicilie Dag 20

Sicilianissimo!

Waarschuwing; Het onderstaande artikel bevat kwetsend en onbeschoft taalgebruik.
Een ieder die hier niet mee geconfronteerd wenst te worden raad ik aan het artikel niet te lezen.


( Sexytime )

De eerste woorden italiaans die ik opgevangen heb zijn verre van beleefd en dan heb ik het over de scheldwoorden die elke taal zich eigen maakt.
Een veel gehoorde uitdrukking is; "Minghia" ( spreek uit als: Minkjah ) wat letterlijk vertaald "Lul" betekent.
Het is de Siciliaanse equivalent van het Franse "Putain" (Hoer) wat te pas en te onpas in een zin kan worden geplaatst om uitdrukking, verbazing of bevestiging aan de zin te geven.
Het behoort tot de boerse taal die vanuit Sicilie het italiaanse vasteland heeft bereikt en door de Italianen gretig is overgenomen.
Een tweede zo niet grovere uitdrukking is; Va Fan Culo ( spreek uit als: Vaa Fang Culo ) wat letterlijk vertaald "Krijg Jij In De Reet" betekent wat wij Nederlanders als "Lik Mijn Reet" kennen.
Waar dit scheldwoord voor dient hoef ik denk ik niet uit te leggen.
Het wordt ook in zinnen gebruikt om verbazing uit te drukken waarbij het woord "Culo" beleefdheidshalve achterwege gelaten wordt.
Naast het verbale geweld wat wordt gebezigt is een expressie met handgebaren een effectieve manier om je ongenoegen te laten blijken.
Kennen we in Nederland de opgestoken middelvinger als grof beledigende handgebaar (wat wij van de angelsaksen hebben overgenomen en "Fuck You" betekent),hier gebruiken ze de opgestoken wijsvinger en pink als ultieme belediging.
Waar hardrockers in het westen dit zien als symbool om de "duivelse" rockmuziek te aanbidden is het voor de italiaan het ergste wat hem kan overkomen.
De boodschapper geeft er mee aan dat hij het met je vrouw heeft gedaan en dat zij het nog lekker vond ook..!
Erger kan niet in de ogen van een Italiaan.
Dit was de cursus: hoe krijg ik een Italiaan op de kast.


( Lijdzaam toekijken is wat nog rest... )

Door naar het onderwerp, verkeer...
Er zijn twee soorten italiaanse bestuurders, diegene die bang zijn en diegene die denken dat de straat een circuit is waar je mag doen wat je wil.
De bange bestuurders hebben de neiging om alles als een bedreiging (uiteraard) te zien en rijden het liefst op de vluchtstrook.
Meestal kiezen ze voor een plaatsje half op de vluchtsrook wat de andere categorie bestuurders de bevestiging geeft dat ze er roekeloos lang kunnen scheuren.
Bij een inhaal maneuvre op een provinciale weg is het verkeer voor je net zo belangrijk als het verkeer achter je.
Het kan wel eens zo zijn dat jij op dat moment wordt ingehaald of dat een tegenligger gaat inhalen ook al kan dat niet.
vooral motorrijders hebben de neiging om elk gaatje te pakken wat ze zien.
Als je dus op de weg achter een bange bestuurder zit die met zijn rechterwiel niet op de weg durft kan het zo zijn dat een tegemoet komende motor of auto dit als een uitdaging ziet en het gat direkt claimt als zijn stukje weg om in te halen.
Het nadeel van bange rijders is dat ze het liefst tien kilometer onder de maximum snelheid rijden want in hun ogen is dat veiliger.
Dit weggedag veroorzaakt een harmonica effect wat extra gevaarlijk wordt als twee bange rijders elkaar tegemoet rijden en zo'n groot gat in het midden creeren dat het overige verkeer er bruusk gebruik van maakt en massaal in gaat halen van beide kanten.
De bange weggebruiker wordt door dit soort inhaalmaneuvres die vaak maar net goed aflopen alleen maar bevestigd in zijn idee dat iedereen hem dood wil rijden en zal zich nog schichtiger gaan gedragen op de weg.
Ook richting aangeven is aan de italiaanse automobilist niet toevertrouwt.
Het plotseling op je rem gaan staan en rechts af schieten is een veel voorkomend fenomeen maar voor links af maakt de italiaan een uitzondering wat de inhalers weer aangenaam kan verrassen.
Het van een afrit de weg op rijden is volgens de italianen een kwestie van je auto al half op de weg zetten en dan pas kijken of je er door kan...
Als de tegenpartij op de weg vaart verminderd omdat ze er niet langs durven of kunnen heb je gewonnen en zet je door.
De op de weg rijdende partij doet er dus goed aan om meteen te beginnen met toeteren zodra ze de neus van een auto zien.
Als de auto toch doorzet is het geven van een lichtsignaal nog te overwegen maar hard remmen een stuk veiliger.
De gemiddelde italiaanse automobilist gebruikt zijn spiegels niet of nauwelijks behalve om in te klappen als hij zijn auto parkeert.


( Spiegeltje - Spiegeltje parkeren )

Dit parkeren gebeurt het liefst op twee parkeerplaatsen tegelijk of dwars er op als er genoeg ruimte is.
Dat de volgende parkeerder hierdoor geen plaats meer heeft zal ze worst wezen zodat die kiest voor de strategie van blokkeren.
Oftewel je auto zo neerzetten dat er niemand meer in of uit kan wat een Symphonia Orchestra di Automobilista veroorzaakt.
Parkeerwachten in de stad hebben een andere strategie, bij een dubbelgeparkeerde auto wordt er eerst duidelijk op een fluitje geblazen om aan te geven dat hier een overtreding wordt begaan.
Als er binnen twee minuten niemand komt wordt de fluit weer gehanteerd.
Als ook dit niets oplevert wordt het bonnenboekje gepakt waarbij er altijd wel iemand aan komt lopen die weet van wie die auto is en hem gaat zoeken.
De parkeerwacht blijft geduldig bij de auto en als de persoon echt niet verschijnt zit er niets anders op dan de bon uit te schrijven met in het achterhoofd de vervelende gedachte dat de beboete persoon over tien minuten bij hem of erger, zijn baas komt klagen over zoveel ongelijkheid.
Een favoriete bezigheid is om te gaan wandelen met je auto.
In een traag tempo wordt er voorbij terrasjes gecruised waarbij het gebruikelijk is om hier en daar te stoppen om wat met kennissen op dat terras te praten wat weer een toeterconcert tot gevolg heeft.
Op een terras gaan zitten aan de weg is dus geen aangename bezigheid aangezien je vergast wordt door de auto's en horendol wordt van het getoeter...
Natuurlijk ben ik hier een heerlijk potje aan het generaliseren geslagen en zijn niet alle italianen zo.
Het merendeel van de bevolking hier ergert zich ook mateloos aan het gedrag van enkelen.

Ach... Wij Nederlanders zullen in de ogen van de italianen ook wel rare gewoontes hebben die door een minderheid van onze bevolking veroorzaakt wordt.